تبیین رفتارهای رهبری مدیران زن در آموزش عالی(مطالعه موردی دانشگاه الزهرا)

چکیده پژوهش حاضر با هدف روشن نمودن رفتارهای رهبری زنان در دانشگاه الزهرا، به عنوان نمونه ای از آموزش عالی که در آن زنان سابقه طولانی مدیریت و رهبری را بر عهده دارند، می باشد. منظور از رفتارهای رهبری دو سبک رهبری تحول گرا و عملگرا می باشد. سبک رهبری تحول گرا دارای چها مولفه : نفوذ آرمانی،تحریک فرهیختگی، انگیزش الهامی و ملاحظه فردی می باشد و سبک رهبری عمل گرا دارای چهار مولفه: پاداش مشروط، مدیریت بر مبنای اصل استثنا(فعال)، مدیریت بر مبنای اصل استثنا( غیر فعال) و هرج و مرج می باشد. در این پژوهش از روش کیفی استفاده شد. روش جمع آوری اطلاعات نیز مثلث سازی می باشد که شامل: مصاحبه با مدیران، مصاحبه با کارکنان و مشاهده است. جامعه و نمونه پژوهش شامل: رئیس دانشگاه و روسای دانشکده هایی که زنان ریاست آن را به عهده دارند و معاونین دانشجویی و پژوهشی به همراه یک یا دو نفر از مسئولین دفتر هر مدیر، که در محدود? مدیریت وی مشغول به کارند، که در مجموع 19 نفر می باشند. در این پژوهش از روش تحلیل محتوا برای پردازش اطلاعات بهره جسته ایم. نتایج بدست آمده از این پژوهش به این شرح می باشد: مدیران زن دانشگاه الزهرا به سبک رهبری تحول گرا گرایش داشتند. در مواردی که زنان از سبک رهبری عملگرا پیروی می کنند، بیشتر به سیستم پاداش مشروط توجه داشتند. علل گرایش مدیران به سبک رهبری تحول گرا علاوه بر تأثیر جنسیت بر سبک رهبری عامل تجربه و آگاهی از محیط دانشگاهی نیز می باشد و مدیرانی که سابقه طولانی خدمت در آموزش عالی را دارند، بیشتر به سمت مولفه های سبک رهبری تحول گرا گرایش دارند. همچنین موانع شخصیتی و فرهنگی نیز به مهمترین موانع پیشرفت زنان در پست های مدیریتی بود. کلید واژه: رفتار رهبری، مدیریت زنان، آموزش عالی